Schaatsen… gaat het lukken?

Het is winter. Dat is duidelijk. Het is koud, mooi helder weer en ’s nachts vriest het. Dus..? Dus vragen Diepenveners zich af: wanneer kunnen we schaatsen op de ijsbaan?

Om op deze vraag een antwoord te krijgen, belden we met ijsmeester Wim Brilleman.

Om maar meteen met de deur is huis te vallen: hoe is het ijs op de baan? Wat zijn de verwachtingen?
Wim Brilleman windt er geen doekjes om. “Er is te weinig vorst”. Dan rekent hij voor: “als het tien graden vriest, heb je twee centimeter ijsgroei per nacht. En dan moet het niet dooien overdag. We hebben acht centimeter nodig om de ijsbaan te kunnen openen”. Je hoeft niet heel goed te kunnen rekenen, om in te zien dat het met de huidige weersverwachting niet gaat lukken. Een ontnuchterende rekensom, helaas. Het vriest niet hard genoeg en overdag is de temperatuur steeds boven nul.
Toch wel verrassend, deze uitkomst. Was het vroeger dan zo veel beter, pardon kouder? Blijkbaar.

Kunnen jullie nog wat doen?Iets met het water, zorgen dat er geen voorwerpen op het ijs komen en dergelijke?
“Het water is gewoon te diep.” Dan komt Wim met een verrassend idee. “Wat we zouden moeten hebben, is een geasfalteerde skeelerbaan. Zo’n baan kun je onder water zetten en dan heb je veel sneller een bruikbare ijsvloer. Hadden we in Diepenveen maar een actieve skeelerclub, dan konden we zelf een terrein kopen”.

Even later belt ook de voorzitter van de ijsclub nog even. “Als we de ijsbaan opendoen, wil het hele, nou vooruit het halve dorp schaatsen. Om dat veilig te kunnen doen, is een dikke ijsvloer nodig.” Dan komt ze met dezelfde hartenkreet als de ijsmeester: “we zouden een betonnen skeelerbaan moeten hebben. In de winter zet je die onder water en dan heb je met geringe vorst al een ijsbaan.”

De kans op schaatsen op de ijsbaan in Diepenveen de komende dagen is dus klein. Maar we weten nu wel wat ons te doen staat, als we in de toekomst op natuurijs willen schaatsen. Diepenveners, wilt u buiten schaatsen, richt een skeelerclub op!
Of hopen op weer strengere winters natuurlijk…

(Tekst: Menno Faber; foto: Harry Mulder)