Interview met Nanneke Pol, directeur van basisschool de Zonnewijzer

Van de Jeugdredactie. Tekst Linde Eisenga en Annelie Kunst, leerlingen van groep 7 van de Zonnewijzer

Hoelang doet u dit werk al?
Ik ben in 2012 op de Zonnewijzer begonnen, dus dit is mijn zevende jaar op school.

Wat zou u zijn geworden als u geen directrice was geworden?
Mijn moeder zegt dat ik altijd al juf wilde worden. Elke dag werken met een hele groep kinderen, die je iets leert, dat wilde ik doen. Maar ook dacht ik aan verloskundige. Het leek mij mooi om nieuw leven op de wereld te zetten, samen met de moeder die het allemaal moet doen, om daarin te helpen, ondersteunen en begeleiden.
Maar toen ik klein was wilde ik juf of kraamverzorgster worden, dat leek me zo leuk met die baby’tjes.

Hoe werd u directrice?
Toen ik tien jaar juf was, toen dacht ik, ik wil toch meer. Ik vind de schoolorganisatie leuk, hoe regel je alles op een school en daar kreeg ik steeds meer interesse in. En ja, als ik zelf wilt bepalen hoe een school eruit ziet en welke lessen we geven, met welke meesters en juffen, dan moet je wel directeur worden.
Ik volgde de driejarige opleiding, terwijl ik werkte als juf. Omdat de directeur van de school waar ik toen werkte ziek werd, ben ik voor hem ingevallen. Maar toen hij terugkwam, wilde ik niet terug naar de klas. Toen zei mijn baas, een hoge bestuurder: luister, in Diepenveen is een school, daar is niet echt een directeur en daar moet heel veel gebeuren. Wil je daar dan niet naartoe? Toen ben ik eerst maar eens een rondje gaan rijden, stond ik eerst bij de verkeerde school. Wat een grote school, dacht ik, maar dat was het Slingerbos. Ik kende de weg niet in Diepenveen. Maar toen ik voor de Zonnewijzer stond, dacht ik: dat is een leuk klein schooltje, dat wil ik wel! Dus zo is dat gegaan en ik vind het zo leuk hier dat ik ook nog niet weg wil.

“Dat is een leuk klein schooltje, daar wil ik werken!”

Als u morgen alles zou kunnen kiezen, wat zou u dan veranderen op school?
Iedereen weet wat ik daarop ga antwoorden. Ik zou meer ruimte willen op school. Jullie zitten op de andere locatie en hebben daar te weinig ruimte. Maar hier kan het niet. Het moet extra ruimte worden in het Slingerbos. Want jullie hebben twee lokalen en that’s it. Dat komt, hoop ik!

Wat vind u het leukst aan het werk dat u doet?
Ik vind het organiseren leuk, alles regelen. De inrichting van school is belangrijk, de kleuren. We hebben de kinderraad opgezet. En workshops, techniekmiddagen en natuurmiddagen, juist dat extra programma, vind ik leuk om te organiseren voor school. Al die dingen heb ik zelf wel gemist in mijn basisschooltijd. Want dat we allemaal rekenen en taal kunnen geven, dat geloof ik wel. Zelf ontdekken, zelf onderzoeken, bijvoorbeeld op je laptop, naast een vast programma met taal, rekenen en geschiedenis enz. Dat moet goed geregeld zijn, want je moet aan het eind van de basisschool alles geleerd hebben.

Wat vindt u van meester Joost?
Waarom vragen jullie dat? Omdat het onze eigen meester is… hij is eigenlijk nooit serieus, hij maakt altijd grapjes en dan ineens is hij streng! Bij elke leerkracht doe ik elk jaar een klassenbezoek. Dan kijk ik, geven ze goed les? Zijn ze streng? Hebben ze humor? Ik begin met een kladblok en een pen en schrijf op wat ik van de les vind. Toen ik vorig jaar bij meester Joost meekeek in een geschiedenisles, had ik na twintig minuten niks opgeschreven, omdat ik helemaal zat te luisteren naar de les en de grapjes. Maar het is ook waar, als de grapjes geweest zijn, is het weer klaar. Ik zie gewoon dat alle kinderen het heel fijn hebben bij hem in de klas. Het lijkt soms wel of hij jongens sneller straf geeft dan meisjes. Echt waar? Hij zegt: ik ben gek op de meiden, maar hij stoeit ook met de jongens!

Wat zijn uw hobby’s?
Wat ik veel doe, is met school bezig zijn. Mijn school is ook mijn hobby. Ik heb daarnaast ook nog drie kinderen. Die zijn heel belangrijk! En ik ga twee keer in de week hardlopen en twee keer zwemmen. Verder vind ik het leuk om te winkelen en ik ga graag naar de Schouwburg.

Wat is uw droom? Wat wil u bereiken?
Dat is best lastig. Ik denk aan de school, aan mooie ruimtes. Maar ik denk ook aan mijn gezin. Ik zou graag echt een verre reis met z’n allen willen maken.
En mijn allergrootste droom is dat ze diabetes kunnen genezen. Want mijn zoon heeft diabetes. Wat is diabetes? Dat is suikerziekte. Hij heeft de suikerziekte die nooit meer overgaat. De alvleesklier, een orgaan in je lichaam, is gewoon kapot. Elke dag spuit hij insuline, een medicijn. Als ze het kunnen genezen, dan is zijn toekomst beter. Ik denk wel dat het gaat lukken.

Toen u juf was, wat voor juf was u toen?
Ik was streng, maar ik had wel het idee dat kinderen het fijn vonden in de klas, want ik was ook relaxed. Ik had de strengheid van meester Peter, maar de lol die meester Joost heeft, dus een combinatie van meester Peter en meester Joost.

Wat vindt u van de combinatie kinderen en beeldschermen, zoals mobieltjes en gamen enzo?
Ik vind het heel heftig. Je moet hele duidelijke regels stellen. Thuis, maar ook op school. We krijgen in de bovenbouw te maken met bijvoorbeeld pesten via Whatsapp. Wij merken dat sommige kleuters al veel achter een scherm zitten, die kunnen moeilijk spelen of een verhaal bedenken of hun fantasie gebruiken. Aan alle ouders willen we zeggen: let op!

Dit waren de vragen. Leuk, ik vond het goede vragen! Complimenten! Dank u wel, juf Nanneke.

Tekst: Linde en Annelie
Foto’s: Mirjam van der Linden