Elly Grotenhuis-Bijsterbosch, 40 jaar in dienst bij Albert Heijn

Op zondag 1 december jl. was het precies 40 jaar geleden toen Elly Grotenhuis-Bijsterbosch begon te werken in de kruidenierswinkel van de familie Middeldorp aan de Dorpsstraat. Een goede reden om even bij stil te staan. Harry Mulder interviewde Elly en maakte een mooie foto van Elly bij de Albert Heijn.

Elly, dochter van melkboer Henk Bijsterbosch, die aan de overkant van de weg zijn melkhandel had (waar tegenwoordig bakker Van Rijssen zijn winkel heeft) ging op 17-jarige leeftijd op zoek naar werk totdat de overbuurman, Jan Middeldorp (grootvader van de huidige eigenaar Rob Middeldorp) vroeg of Elly bij hem in de winkel wilde werken.

Elly: “Ik zie hem nog zo bij ons achter het huis komen, hij wist dat ik op zoek was naar werk en vroeg of het mij wat leek om bij hem in de kruidenierswinkel te komen werken. Ik heb toen ja gezegd en nooit gedacht dat ik 40 jaar later daar nog zou werken”. Niet alleen Elly maar ook haar broer Henk en haar zus Wilma hebben voor de familie Middeldorp gewerkt.

Elly hoefde alleen maar de straat over te steken en dan was ze al op haar werk. “Ik stond nooit in de file en had in de winter geen last van de gladheid”, lacht ze. Zij werkte toen 40 à 45 uur in de week. Na haar huwelijk verhuisde ze naar Raalte, waar ze elf jaar heeft gewoond, kreeg kinderen en werkte vanaf die tijd een aantal uren minder. Inmiddels woont ze al weer vele jaren in Wijhe.

Het werken had Elly niet van een vreemde. Haar moeder runde het winkeltje waar ze melk en kaas verkochten terwijl vader onderweg was met de melkwagen om de melk te venten. Later reed hij rond in de SRV-wagen, een rijdende kruidenierswinkel. “Samen met mijn broer en zus moest ik meehelpen met het inpakken van de wagen en reden we zaterdags mee om mijn vader te helpen”, zegt Elly die toch nog even aangeeft dat haar vader niet blij was met de komst van een supermarkt in het dorp. Ook Diepenveen ontkwam er niet aan maar anderzijds zorgde zo’n grote winkel ook voor meer werkgelegenheid. “Mijn vader was al blij dat ik op jonge leeftijd werk had om zo de eerste centjes te verdienen en later zou ik altijd nog verder kunnen kijken, zei hij”.

Elly heeft in al die jaren de nodige veranderingen meegemaakt. Niet alleen de verbouwingen en de verschillende namen van de supermarkt zoals VIVO, Super de Boer, Golff Middeldorp en sinds 2007 Albert Heijn. Maar ook de verandering van werkmethode. Elly: “Toen zat ik nog achter een kassa waarop je alles moest aanslaan, alle prijzen één voor één moest intikken. Alle groenten sneden we toen nog zelf en in de winkel hingen overal weegschalen waarop alles werd afgewogen. Toen ik hier begon te werken stond er nog maar één kassa. Dat kon toen ook, het was minder druk. Je was de schappen aan het vullen en wanneer een klant wilde afrekenen ging je even achter de kassa zitten en daarna weer verder met de andere werkzaamheden”.

Vroeger was het rustiger en hadden de mensen meer tijd voor elkaar. “Je kende toen bijna iedereen, typisch voor een dorp en maakte met de klanten een praatje. Tegenwoordig zijn de mensen ongeduldiger en lijken meer haast te hebben”, zegt Elly die aangeeft dat er gelukkig toch nog wel mensen zijn die de tijd nemen om even te kletsen, vooral de oudere garde die haar na 40 jaar natuurlijk wel kennen.” Maar het werk gaat voor”, benadrukt Elly.

50 jaar
Afgelopen week, tijdens een koffiepauze werd Elly in de bloemetjes gezet, zowel door Rob Middeldorp alsmede van haar collega’s kreeg zij een mooie bos met bloemen. Onder het genot van een kopje koffie met gebak werden niet alleen oude herinneringen opgehaald maar ook alvast vooruit gekeken. Zou Elly ook haar 50-jarige jubileum in deze supermarkt beleven? Een rekensom leerde ons dat ze daarvoor net een paar maanden tekort komt. Maar dat vindt ze helemaal niet erg. “Zo lang ik kan blijf ik hier werken, als ik moet stoppen zal dat wel even wennen zijn maar ik kan dan dingen doen waar ik nu geen tijd voor heb”. Voorlopig komen we Elly nog een paar dagen in de week tegen bij de Appie, altijd tijd voor een praatje met een gulle lach.

Tekst en foto: Harry Mulder